Od Cedrica CD Spectry "Posiedzimy tu sobie"

- Zacięły się?- zapytałem i sam spróbowałem otworzyć drzwi.
- Mhm...- mruknęła dziewczyna- A jest tu jakieś światło?
- Nie wiem- zacząłem macać ściany w poszukiwaniu włącznika. Nagle coś pstryknęło i mała żarówka na suficie się zapaliła.
- I co teraz? Wołamy o pomoc?
- Chyba musimy- odparła dziewczyna i zaczęliśmy się wydzierać. "Pomocy! Otwórzcie! Drzwi się zacięły!" i takie tam.
- Dobra, przestań już- powstrzymałem dziewczynę przed ponownym krzykiem, bo słyszałem jak bardzo miała zdarte gardło- Poczekajmy, na pewno ktoś tu przyjdzie.
- No dobra- poddała się niechętnie i zaniosła suchym kaszlem.
- Jak w jakimś tkliwym romansidle, nie? No wiesz, drzwi się zatrzaskują i siedzimy tu kilka godzin, poznajemy się a potem ktoś otwiera i okazuje się, że naprawdę nikt nie zauważył, że nas nie ma- uśmiechnąłem się.
- No- odwzajemniła uśmiech- Skoro tak, opowiedz jak się tu znalazłeś. Wiesz, w tej szkole, jak tu dotarłeś i tak dalej.
- Pf... Nie lubię o tym rozmawiać- odwróciłem się plecami do Spectre, żeby nie widziała moich zaszklonych oczu- Nie pytaj.

(Spectre?)